پرچم دومینیکا

رنگها: سبز، زرد، سفید، سیاه، قرمز، بنفش، آبی، قهوه‌ای

تاریخ ثبت پرچم: ۱۹۷۸/۱۱/۰۳ 

پرچم دومینیکا یکی از پرجزئیات‌ترین پرچم‌های جهان است و هر بخش آن نماد خاصی دارد.

1: رنگ سبز زمینه

نمایانگر طبیعت سرسبز، جنگل‌های بارانی و پوشش گیاهی غنی این کشور جزیره‌ای است.

۲: صلیب سه‌رنگ (زرد، سفید، سیاه)

این صلیب‌ها سه خط افقی و عمودی دارند:

زرد: نور خورشید، کشاورزی، و مردم بومی کارائیب.

سفید: پاکی، رودخانه‌ها و آبشارهای فراوان جزیره.

سیاه: میراث آفریقایی اکثر مردم کشور.

همچنین صلیب نماد ایمان مسیحی است که نقش مهمی در فرهنگ دومینیکا دارد.

۳: دایره‌ی قرمز (در وسط)

نماد عدالت اجتماعی و امید به آینده‌ای بهتر است.

۴: طوطی امپریال (Sisserou Parrot)

این پرندهٔ بومی و کمیاب، سمبل ملی دومینیکا است. رنگ‌بندی آن:

سبز و بنفش: نشان‌دهنده‌ی منحصر‌به‌فرد بودن گونهٔ سیسرو.

بال‌های گسترده: نشان قدرت، آزادی و پرواز به سوی پیشرفت.

۵: ده ستارهٔ سبز

ده ستاره‌ی پنج‌پر نمایندهٔ ده دهکده (Parishes) دومینیکا هستند. رنگ سبز هم نماد امید و طبیعت است.

پرچم کنونی دومینیکا یکی از معدود پرچم‌های جهان است که از زمان استقلال کشور تاکنون تنها با اصلاحات جزئی تغییر کرده و ساختار اصلی آن حفظ شده است.

1:پرچم دومینیکا پیش از استقلال (پیش از ۱۹۷۸)

پیش از استقلال، دومینیکا تحت استعمار بریتانیا بود و از پرچم مستعمراتی بریتانیا استفاده می‌کرد که شامل «Blue Ensign» با نشان استعماری دومینیکا روی آن بود. این نشان شامل چشم‌انداز جزیره و نمادهای استعماری رایج آن دوره بود.

۲: پذیرش پرچم ملی — ۳ نوامبر ۱۹۷۸

با اعلام استقلال دومینیکا در تاریخ ۳ نوامبر ۱۹۷۸، پرچم فعلی رسماً پذیرفته شد.
طراحی آن به‌عهدهٔ الفن تیوا (Alwyn Bully)، هنرمند دومینیکایی بود. ویژگی‌های اصلی نسخهٔ اولیه شامل:

زمینهٔ سبز

یک صلیب سه‌رنگ (زرد، سفید، سیاه)

دایره‌ای قرمز در مرکز

پرندهٔ بومی «طوطی امپریال» (Sisserou Parrot)

ده ستارهٔ سبز پنج‌پر

این عناصر از همان ابتدا ساختار بنیادین پرچم را تشکیل دادند.

۳: اصلاحات نخستین — سال ۱۹۸۱

در سال ۱۹۸۱ تغییرات جزئی برای استانداردسازی، تقارن و وضوح نمادها اعمال شد، از جمله:

تنظیم تناسب خطوط صلیب

بهبود ترسیم طوطی

تنظیم موقعیت ستاره‌ها

این تغییرات به‌منظور یکپارچه‌سازی طراحی و تسهیل استفادهٔ رسمی انجام شد.

۴: اصلاحات دوم — سال ۱۹۸۸

در سال ۱۹۸۸ دومین اصلاح رسمی انجام شد. این اصلاحات عمدتاً شامل:

تغییر جهت قرارگیری طوطی (به سمت چپ یا راست بسته به نسخه)

اصلاح رنگ‌بندی و خطوط پیرامون صلیب

استانداردسازی اندازهٔ دایرهٔ قرمز

این تغییر برای ارتقای وضوح پرچم در شرایط چاپ و دوخت صورت گرفت.

۵: اصلاحات نهایی — سال ۱۹۹۰

آخرین تغییر رسمی پرچم در ۱۹۹۰ انجام شد. مهم‌ترین اصلاحات این دوره شامل:

تعیین دقیق جهت نگاه طوطی (به سمت چپِ پرچم، یعنی باتوجه‌به بیننده، به سمت راست)

تثبیت رنگ‌ها و تناسبات

تعیین استانداردهای گرافیکی برای کاربردهای دولتی

این نسخه همان پرچم رسمی و کنونی دومینیکا است که بعدها دیگر تغییر نکرد.

پرچم دومینیکا یکی از سه پرچم دنیا است که رنگ بنفش در طراحی رسمی‌اش وجود دارد (در پرهای طوطی سیسرو).
بنفش از قدیم رنگی بسیار گران‌قیمت و سلطنتی بود، و به‌نوعی نادربودن پرنده را منعکس می‌کند

طوطی امپریال برای مردم دومینیکا تنها یک نماد ملی نیست، بلکه در فرهنگ‌های بومی نوعی روح‌نگهبان جنگل‌ها به‌شمار می‌رود.
در برخی روایت‌های محلی باور بر این است که:

«سیسرو پیام‌آور زمین است و تا زمانی که آوازش در جنگل شنیده شود، این سرزمین آزاد خواهد ماند.»

همین باور باعث شده حضور این پرنده در مرکز پرچم نمادی از حفاظت الهی تلقی شود.